Afbeelding

Prijskaartje of visitekaartje?

Columns

Vorige week eindigde ik ‘Bruggeproat’ met een verwijzing naar het beladen en op het oog eindeloze zwembaddossier van de gemeente Twenterand. Tijd voor een nadere duiding. Tijd ook om er eens in te duiken, zeg maar.

Toen de fusiegemeente Twenterand begin van deze eeuw en van dit millennium van start ging was ‘harmonisatie’ het toverwoord. Gelijkschakeling van regelingen en voorzieningen, zoals die in de voormalige gemeenten Vriezenveen en Den Ham golden was aan de orde. Daarbij moesten de gevolgen en ook de mogelijke onverhoopte pijn gelijkmatig over de verschillende kernen worden verdeeld. Wat de zwembaden betreft wilden het college van burgemeester en wethouders en de gemeenteraad knopen doorhakken.

De Plump in Westerhaar-Vriezenveen ging ondanks hevige protesten van de bevolking kopje onder. Met De Groene Jager in Den Ham dreigde hetzelfde doemscenario. Het persbericht van het college van B&W om dit openluchtzwembad te sluiten lag al klaar. Betrokken Hammer burgers en ondernemers voorkwamen op het allerlaatste moment dat de Groene Jager werd afgeschoten. Privatisering met een bruidsschat van de gemeente Twenterand, prachtige voorzieningen en een stevig fundament met enthousiaste en gedreven vrijwilligers redden dit openluchtzwembad.

Het overdekte zwembad De Stamper in Vriezenveen was aan vervanging toe. Er werd tussen hoop en vrees geleefd wat de locatie betreft. Die werd eerst bewust bepaald werd aan de noordkant van Vriezenveen, ook gelet op de bereikbaarheid vanuit Westerhaar-Vriezenveen. De jarenlange soap kreeg met een nieuwe gemeentebestuur en de keuze voor Het Midden in Vriezenveen een wending. Dat leidde tot een eigentijds overdekt zwembad in het sportcentrum van Vriezenveen. Het uit 1963 stammende openluchtzwembad De Zandstuve in Vroomshoop, gezien de ligging in het gelijknamige bos door de provinciale zwembond ook al eens ‘Overijssels mooiste’ genoemd, had in het verleden qua capaciteit al flink moeten inleveren. Zo verdween het instructiebad en de hoge duikplank bij het 50 meter bassin uit beeld. Ook dreigde er een halvering van laatstgenoemd bassin en dat leidde tot felle protesten onder de bevolking.

Het openluchtzwembad verpauperde zienderogen en dat kon de lokale Dorpsraad niet langer aanzien. Een aantal vrijwilligers werd ruim vijf jaar geleden met succes benaderd en de stichting Aquapark de Zandstuve werd een feit. Hartverwarmende financiële acties onder de bevolking, bij het bedrijfsleven en de middenstand deden de rest en ook de gemeente Twenterand droeg een steentje bij. Er werden aansprekende voorzieningen gerealiseerd, zoals een familieglijbaan en een spraypark voor de allerkleinsten. Die opwaardering ging gepaard met de inzet van vele vrijwilligers van dit gemeentelijke openluchtzwembad, dat als Aquapark De Zandstuve floreert.

Dan denk je dat het zwembaddossier van Twenterand na 25 jaar gesloten kan worden, maar niets is minder waar. Wethouder Mark Paters gooide onlangs twee stenen in de vijver, die voor meer dan rimpelingen zorgen. De zwemlessen zouden geschrapt moeten worden en gecentraliseerd worden in de nieuwe Stamper. De gemeenteraad floot onder aanvoering van GBT-fractiechef Marc Elzinga de wethouder van dezelfde partij terug.

Datzelfde lijkt te gebeuren met de snode plannen om het aantal openingsuren ’s avonds in het Aquapark danig terug te schroeven. Dat terwijl de prijs van de abonnementen en entreekaartjes dit zwemseizoen niet veranderen. Wat leert ons dit? De financiële armslag van de gemeente Twenterand staat blijkbaar danig onder druk. En ook: het Aquapark De Zandstuve wordt door het gemeentebestuur meer als een prijskaartje dan een visitekaartje gezien. Zo laat je echter toegewijde vrijwilligers figuurlijk niet zwemmen. Gelukkig heeft de gemeenteraad het laatste woord en ziet op die unieke locatie wel door de bomen het bos.