Kosters zijn meer dan voorbijgangers

Commissaris van de Koning van de provincie Overijssel, Andries Heidema, burgemeester Peter Snijder en last but not least premier Mark Rutte waren er allemaal bij in Zwolle op 5 mei. Ze woonden met andere genodigden een speciale bijeenkomst in de Dominicanenkerk in Zwolle bij op de dag van bevrijding. Er werd met toespraken, koorzang, dans en andere expressieve uitingen gereflecteerd aan herdenken op 4 mei en vieren op 5 mei. Iedereen werd een spiegel voorgehouden wat vrijheid en ook vrede werkelijk betekent.

Mooi was het dat het christelijk mannenkoor Vroomshoop meewerkte aan dit indrukwekkende gebeuren. De Vroomshoopse dirigent en componist Gezinus Veldman bepaalde iedereen bij het beeld wat wij van de vrijheid hebben. In die in het Latijn gezongen liederen ging het over vrijheid en vrede en het vrij zijn van angst en agressie. Ook over de waarheid, die ons vrij maakt in een wereld, die beheerst wordt door eigen belang. ‘Veritas et libertas’ werd door 75 mannen gezongen, ondersteund door pianist Gezinus Veldman en violist Hrayr Ter-Sargsyan uit Vriezenveen. In het koor werden ook ingrijpende strikt persoonlijke herinneringen gebeurtenissen vanuit het bewogen oorlogsverleden in Vroomshoop en den Ham en ook in Stegeren weerspiegeld.

Het gedreven mannenkoor liet zich gelden en was na vele repetities beslist niet aan het eind van zijn latijn, terwijl dit bijzondere optreden toch een soort van monnikenwerk was. Koorlid Henri Westerink trad letterlijk op als klokkenluider en dan niet voor de schadeafhandeling aan het kanaal Almelo-De Haandrik. Het openingsnummer ‘Statua Libertatus’ werd op het dwingende ritme van de kerkklokken van de Dominicanenkerk wijze meegespeeld en meegezongen. Het aloude gezegde was weer van toepassing: ‘Muziek in ritme en akkoord zegt veel meer dan menig stamelend woord.’

Bij kerken denk je ook aan kosters, die daarmee onlosmakelijk zijn verbonden. Als zo’n dienaar van de kerkgangers stopt kan het niet anders of hij of zij wordt uitgeluid. Zo ging het onlangs met het echtpaar Arie en Ria Bos en met hulpkoster Jan de Jong in het protestants kerkelijk centrum Irene in Vroomshoop. Thuis voelen in een kerk is onlosmakelijk met de opvang van de kosters verbonden. Met het vertrek van Arie Bos komt een einde aan het eind van het tijdperk van koster en beheerder Bos. Vader Janus Bos en zijn onvergetelijke vrouw Bep kwamen zo’n halve eeuw geleden vanuit Schipluiden naar het Kanaaldorp en drukten ook op een vriendelijke wijze hun stempel op de kerkgemeenschap. Waar een voorganger ook een voorbijganger blijkt te zijn, zijn kosters en beheerders vaak lang aan de kerk en de kerkleden verbonden. Iedereen kende bij Hervormd Vroomshoop de beminnelijke koster Nico Tanate en bij de baptisten gemeente was Jans Slotman niet weg te denken. Zo kent iedere kern in Twenterand deze aimabele boegbeelden van plichtsgetrouwheid en dienstvaardigheid, die echt pro deo werk deden of doen.

Als het golft dan golft het goed, geldt nu ook voor het Aquapark De Zandstuve in Vroomshoop. Zoal De Dijk het zong is bewaarheid geworden: op een rimpelloze vlakte is het plotseling gaan waaien. Waar het bestuur van dit openluchtzwembad, de vrijwilligers, ondernemers, de bevolking zich inzetten voor een eigentijds Aquapark met prachtige voorzieningen, wordt er vanuit het gemeentehuis van Twenterand onverwacht en hard op de rem getrapt. Zwemlessen leken te sneuvelen en het aantal zwemuren dreigt drastisch te worden gekort. Het toch al weinig verheffende zwembaddossier in de gemeente Twenterand lijkt een nieuw hoofdstuk te krijgen. Wordt vervolgd, maar hoe is de vraag.