Afbeelding

Houd jezelf eens de lachspiegel voor

Columns

Korten op ambtenaren is net zo populair als het maken van grappen over dezelfde overheidsdienaren tijdens verjaardagen en feestjes. De grafsteen met de niets verhullende tekst ‘Hier rust hij verder’ lijkt welhaast van eeuwigheidswaarde. Of ook: ‘Wat is het leven van een ambtenaar? Hij doet van alles, maar zelden is het klaar’.

Te vaak is het in dit leven echter niet wat het lijkt. De ambtenaren van tegenwoordig lijken soms op uitgeknepen citroenen, die steeds meer met mondige en ook klagende burgers en organisaties te maken krijgen. En nog erger: de personeelsformatie is vaak onvoldoende, zodat de ambtenaren constant achter de feiten aanlopen. De gemeenteraden vragen steeds meer van de ambtenaren, zonder zich af te vragen of dat wel mogelijk is.

En nu komt het: onlangs werd duidelijk dat de gemeente Twenterand € 700.000,00 bezuinigd heeft op personele kosten. Niet moedwillig, zoals wethouder financiën Roel Koster aangaf, maar toch. Logisch dat er achterstanden ontstaan en er zaken soms niet goed of te langzaam gaan. Gemeentesecretaris Patrick Rossen, zeg maar de baas van de ambtenaren van Twenterand, heeft een lumineus idee om dat op te lossen. Er wordt naar talenten ‘in het westen van het land’ gespeurd. Niet uit het oosten, zuiden of noorden, nee, uit het westen. Drie hoog op een flat is ook niet alles, dan maar liever laag aan de grond in Twenterand wonen en werken, zo wordt verondersteld. Met vooral rust en meer ruimte, zeg maar.

Feit is dat de gemeente Twenterand een personeelstekort heeft. Dat is geen vrolijke gedachte voor ons burgers, die trouw een flink bedrag aan gemeentelijke belastingen betalen. Twenterand scoort in Twente met nieuwbouwplanen. In Vroomshoop-Oost zijn ambitieuze plannen tot 2030 voor 200 tot 240 woningen. In Vriezenveen wordt met 290 nieuwbouwwoningen gerekend en op het triotrein in Westerhaar-Vriezenveensewijk nog eens 45 woningen. Da’s mooi, maar de snelheid van vergunningverlening moet parallel lopen met de snelheid van bouwen. Dat is de gemeente Twenterand verplicht aan haar bewoners, punt uit. Of de toetsers van vergunningen nu uit het westen, noorden, zuiden of oosten van ons land of desnoods uit het buitenland komen, het is om het even. Als het waar voor mekaar komt.

Goed nieuws is er ook. De corona-epidemie is na drie jaar voorbij, hoera! Dan verwacht je dat menigeen de rood-wit-blauwe vlag uitsteekt, maar ho maar. We zijn voor een deel een land van geklaag en chagrijn geworden. Soms zijn de aloude klaagliederen van Jeremia er niks bij. Of het deugt niet, of het is niet goed, om over complotdenkers maar te zwijgen.

Het is weer tijd dat we eens waarderen wat we hebben. Dat we beseffen dat er veel is om dankbaar voor te zijn. En ook: dat er best eens meer gelachen mag worden. Naast de traan is er de lach in ons leven. Daarvoor kun je een toneelvoorstelling of de Vroomshoopse Revue bijwonen. Lachen kan bevrijdend werken en wordt weleens het zout in de pap genoemd. Lachen je ook doen in het dagelijks leven en zelfs in zorginstellingen. Daar is de lachspiegel herontdekt, zelfs als medicijn. Dan wordt lachen gezond. Uit mijn jeugd herinner ik mij een lachspiegels in warenhuizen. Je zag mensen in lachen uitbarsten en dat werkte heilzaam. Humor kan ook relativeren bij de ernst van het leven. Houd jezelf eens een lachspiegel voor, het werkt alleen maar mee aan ontspanning. Dat kunnen we goed gebruiken in deze tijd.