Afbeelding

Het gaat om toekomstperspectief

Columns

Het kanaal Almelo-De Haandrik was afgelopen week weer voorpaginanieuws in TC Tubantia. Journalist Kelly Adams lijkt bij het zoveelste slecht nieuws-rapportage stilaan bij een lokale en regionale rampenzender te werken. In no time is de naam Broekhuizen ingeburgerd in Twenterand. Deze keer gaat het niet om burgemeester Hans, maar om de in Daarlerveen woonachtige voorzitter Harry van de stichting Kant nog Wal. Deze Broekhuizen schetst een somber beeld zonder toekomstperspectief voor vele aanwonende en een toenemend aantal schadegevallen. De Kinderombudsman en de Nationale Ombudsman doen onderzoek en dat is alleen maar goed. Daar zijn die instituten voor. Dat kan meehelpen om voor gerechtvaardigde schadevergoedingen en reële compensaties te zorgen. Dan kan het schip de wal keren en kunnen daadwerkelijk tegenstellingen en verschillen van mening overbrugd worden. Vertrouwen komt te voeten gaat te paard wordt weleens gezegd.

Het gaat nu om herstel van vertrouwen tussen overheden en burgers. Dat kan alleen door een transparante gelijkwaardige dialoog en vervolgens een daadwerkelijke vertaling van afspraken en toezeggingen. Voormalig hoogleraar Stefan van Baars is zich op persoonlijke titel gaan bemoeien met de afwikkeling van schades rondom het kanaal en ook de oorzaken van dit hoofdpijndossier. Van Baars wil dat de Ombudsman niet alleen wat doet aan de kanaalproblemen, maar ook aan de macht van de overheid. In de woorden van Van Baars: “Die is zo groot dat zelfs hoogleraren er niet doorheen komen”.

Schoenmaker blijf bij je leest en ook: daar kan de schoen gaan wringen. Kissebissende theologen en kerkscheuringen lagen in de kerkhistorie niet zelden in elkaars verlengde. Wat is ermee gewonnen om vooral overheden de les te willen lezen? Alsof dat echt iets oplost. Dat raakt kant noch wal. De waarheid moet nu voor eens en altijd boven water komen en de geleden schade moet voldoende en adequaat door de overheden die het aangaan vergoed en gecompenseerd worden, daar gaat het om. Recht en gerechtigheid moet geschieden voor de aanwonenden, zodat toekomstperspectief wordt geboden en het van oorsprong unieke wonen langs het kanaal weer aangenaam wordt.

Onrecht heerst op aarde, zeker ook internationaal. ‘We shall overcome’ klinkt heel wat beter dan ‘Wat overkomt ons door Shell?’ Het olie- en gas concern uit het Verenigd Koninkrijk boekte in 2022 een recordwinst van 42,3 miljard dollar, dat staat voor 38,4 miljoen euro. Dat is meer dan een verdubbeling in vergelijking met de nettowinst van een jaar eerder. Het Britse bedrijf profiteerde vorig jaar van de hoge prijzen van olie en gas door de verwoestende oorlog in Oekraïne.

De wrange constatering is dat de consument de hoofdprijs betaalt en dat de winst naar de aandeelhouders van Shell gaat. ‘Eenmaal zing je allemaal, allemaal hetzelfde liedje: ’t is de schuld van ’t kapitaal’. Niet de aanhouder wint, maar de aandeelhouder. Met de winst van Shell kan heel Afrika met zijn 1,2 miljard inwoners een maand worden gevoed. Ook hier moet het schip de wal keren, al lijkt het een mammoettanker, gevuld met hebzucht, waarvan de koers niet of nauwelijks te corrigeren is.

Wat we nodig hebben is geloof in de toekomst, samenwerking en een rechtvaardige verdeling van kennis, macht en inkomen. Neem de Oale Bouw in Westerhaar-Vriezenveensewijk met strijdbare bewoners, die vasthoudend bleken en nu samen met de gemeente Twenterand en Mijande Wonen aan de wieg staan van een prachtige nieuwe en ruime wijk. Die nieuwbouw kost miljoenen en vanaf 2024 wordt het wonen en leven daar uitermate waardevol. Zo kan het ook.