Positieve energie hebben we nodig

Energie houdt ons op allerlei gebied bezig. Dat kost hoofdbrekens voor de overheid. Zowel Europa, Nederland, de provincie als de gemeenten worstelen ermee. Hoe houden we arme huishoudens uit de wind en dan gaat het niet over windmolens. De oliestaat Qatar, omstreden vanwege de arbeidsomstandigheden de aanloop naar het wereldkampioenschap voetbal, hebben we nodig vanwege de levering van Lng gas. Daarom gaan er een regeringsdelegatie en naar verluidt ook de koning naar dat WK. De handelsreiziger en de dominee annex pastoor gaan nog steeds goed samen. Over moreel verval gesproken: zelfs onze kroonprinses Amalia kan vanwege bedreigingen geen normaal studentenleven leiden. Professionele voetbalspelers die vanwege hun geloofsovertuiging een regenboogband door een andere speler laten dragen, worden van alle kanten beschimpt en zelfs bedreigd. Over tolerantie en wederzijds respect gesproken. In het weekblad Voetbal Internationaal wordt de Trouw-columnist en homoseksueel Pepijn Keppel over de ontstane heisa aan het woord gelaten: “Liever de oprechtheid van Feyenoord-aanvoerder Kökçu dan het ‘pinkwashen’ van de rest. Het al dan niet dragen van een band lost geen echte problemen op. Dat is alleen marketing”.

Met energie kunt er ook in letterlijke zin verstandig mee omgaan. Neem de protestantse gemeente te Vroomshoop, die tijdens de aanstaande winterperiode het kerkelijk centrum Het Anker doordeweeks sluit. Dat levert een fikse besparing op en in het kerkelijk centrum Irene wordt de kudde ook wekelijks opgevangen en warm gehouden. Een volgende winter is het dan de beurt aan Het Anker. Aan zonnepanelen wordt ook gedacht, maar dan moet eerst duidelijk worden welk kerkelijk behouden blijft voor de kerkelijke gemeente. De gereformeerde PKN-kerk in Den Ham heeft daarvan een zowel energiek als creatief en inspirerend voorbeeld gegeven door de zonnepanelen in de vorm van een kruis op het dak te leggen. Mooi dat op de kleintjes wordt gelet en wees nou eerlijk: warmte hoort toch bij uitstek een geloofsgemeenschap. Als je er warm noch koud of zelfs lauw van wordt, is het niet goed en het leven bestaat uit keuzes maken.

Dat doet nu ook een meerderheid van de gemeenteraad van Twenterand. Raadslid Bart-Jan Harmsen had het flexibele idee om flatwoningen voor vluchtelingen te gaan bouwen. Het rijk moet dan voor de verdere infrastructuur zorgen en de doelstelling van 500 extra woningen in 2030 in Twenterand kan zo gehaald worden. Dit out of the box denken is alleen maar toe te juichen, al is het wel bizar dat landelijk gezien staatssecretaris asielzaken Eric van der Burg zo opvallend weinig medewerking van gemeenten krijgt.

Toen de jeugdzorg van de rijksoverheid richting dezelfde gemeenten ging, heette het nog dat dat goed was omdat de gemeenten zo dicht bij de burgers staan. Dat is maar de vraag. Dat werkt zeker niet als dat niet gepaard gaat met de benodigde financiële middelen. Maar goed, flexwoningen dus en het bedrijfsleven in Twenterand weet daar wel raad mee. Laat onverlet dat de betaalbare jongerenhuisvesting in Twenterand niet in het vergeetboekje moet komen. Wie heeft eigenlijk de sleutel tot de huisvesting van jongeren in de gelijknamige voormalige onderwijsinstelling voor het speciaal onderwijs in Vroomshoop in handen? Dit duurt toch veel te lang.

Positieve energie gaf ook zeker de toekenning van de erepenning van de gemeente Twenterand aan Thea Kroese ‘uut’ Vroomshoop. Als een ware streektaalvoorvechtster werd ze betiteld en dat is mooi. Levende cultuur in Twenterand verdient alle aandacht en gelukkig zijn vele vrijwilligers daar met hart en ziel mee bezig. Beter een steentje bijdragen dan dit steen voor steen afbreken.