Afbeelding

BEB springt in de bres en vluchten kan niet meer

Columns

Zoek en koop in de vreemde niet, wat eigen plaats u biedt. Mooie slogan vanuit het verleden, die in feite nog altijd opgeld doet. Meer dan ooit, zou ik zeggen. Het winkelbestand piept en kraakt in ons land, ook in de kernen van Twenterand. Het spookbeeld van steeds leger wordende winkelstraten doemt op. De columnist en TV-maker Özcan Akyol uit Deventer constateert dat ook. Hij roept fuserende politieke partijen PvdA en Groen Links zich niet alleen op de Randstad te richten, maar veel meer op de problemen in de provincie. Een actueel voorbeeld: ‘lege winkelstraten vormen grote zorgen’.

De columnist Linda Akkerman doet er in haar column in TC Tubantia nog een schepje bovenop. Zij stelt dat de lokale winkeliers de inkomsten zonder inkomstensteun meer dan ooit nodig hebben. Een waarheid als een koe en inderdaad, dan gaat het om ons als consumenten. Zien wij lijdzaam toe hoe onze winkeliers kopje onder gaan in deze energiecrisis? Laten we de onvoorstelbare hoeveelheid pakketjes in onze woonwijken maar ‘gewoon’ toe? Het belast enorm en uit milieuoogpunt zijn is de niet aflopende stroom aan verkeersbewegingen allesbehalve aantrekkelijk te noemen.

Neem van mij aan dat Bol.com en al die andere bezorgers geen enkele binding met de kernen in Twenterand hebben. Die hebben van maatschappelijk ondernemen wat dit betreft nog nooit gehoord. Die bedrijven zorgen niet voor werkgelegenheid in Twenterand en steunen geen lokale verenigingen en clubs. Dat laten ze over aan de lokale ondernemingen, die het vaak al zo moeilijk hebben in deze tijd.

Eigenlijk zou er op elk bezorgd pakketje een solidariteitsheffing geheven moeten worden door de lokale overheid. Feit is wel, dat blijkens de jongste cijfers de gemeente Twenterand meer vlees op de botten krijgt door landelijke overheidssteun. Een mooie kans om het behoud en de ontwikkeling van winkelcentra een extra impuls te geven. Het ‘regeerakkoord” van de coalitie van GBT/ChristenUnie in Twenterand spreekt daar ook over. Inwoners van Twenterand, steun de eigen ondernemers in deze zware tijden. Dat moet voor de bakker komen. Daarom ook: besef wat eigen plaats u en jou biedt en zoek het niet elders.

Het lijkt erop dat een nieuwe politieke beweging zich aanbiedt in Twenterand: de BEB. De vroegere koude oorlog kende de BB, dat stond voor ‘Bescherming Bevolking’. De dreiging van de Sovjet Unie was de aanleiding. Zelf deed ik ook nog dienst bij de BB. Een helm was niet nodig, omdat ik ermee geboren ben. Thuis onder de trap gaan zitten als er een nucleaire dreiging was, alsof dat zou helpen. Gelukkig waaide de serieuze atomaire dreiging over, al beleven we met het huidige conflict van Rusland met Oekraïne opnieuw benarde en barre tijden.

Terug naar de BEB, dat wat mij betreft staat voor ‘Bescherming Eigen Bevolking’. Of het nu om windmolens, een covergister of om opvang van vluchtelingen gaat, politiek Twenterand springt in bres voor haar inwoners. Binnen en zelfs ook iets over de gemeentegrenzen van Twenterand worden ongewenste ontwikkelingen te vuur en te zwaard bestreden. Een overgrote meerderheid van de gemeenteraad, zeg maar het pact BEB, stelt allerlei voorwaarden aan de komst van vluchtelingen in Twenterand. Verdeel ze over de kernen van Twenterand, minus Westerhaar-Vriezenveensewijk, dat z’n portie al gehad heeft. Stel een proeftijd van twee jaar vast met een beloning voor goed gedrag van nog eens drie jaar. Vluchten kan niet meer, ook niet voor pleitbezorger burgemeester Hans Broekhuizen van een asielzoekerscentrum in Twenterand.