Zonovergoten natuurwerk-klus Bufferzone/Fayersheide

VRIEZENVEEN - “Na vele jaren vrijwilligerswerk hebben we ons doel bereikt: ook de laatste houtwal is geveld. Afgelopen zaterdag hebben weer vele vrijwilligers zich belangeloos voor de natuur ingezet bij de Fayersheide/Bufferzone. Na de vele regen van de afgelopen tijd liet zich gelukkig de zon ook weer zien” zegt organisator Hans Kamerling.

Waarom hakken?

En Hans Kamerling gaat verder: “Waarom moeten deze houtwallen dan wel gekapt worden zullen velen zich afvragen? Dit heeft te maken met de wijze waarop de bufferzone is ingericht. De bufferzone is namelijk zo ingericht dat het op den duur tot een structuurrijk en kruidenrijk grasland zal ontwikkelen. Door het maaien en afvoeren van maaisel zal de bodem verschralen en kunnen minder concurrentiekrachtige kruiden zich vestigen. Zo blijven bijzondere natuurwaarden van de Fayersheide duurzaam behouden. De houtige elementen verwijzen naar het vroegere cultuurlandschap met smalle percelen. Een unieke beleving te midden van het ruilverkavelde buitengebied van Vriezenveen.”

“Zij worden gevormd door singels in hakhoutbeheer. Een brede zone aan de westkant van de bufferzone wordt gevrijwaard van beplanting en inrichtingselementen, hier wordt in de toekomst een nieuwe begrenzing en overgang naar de zandwinning vormgegeven. Deze houtige opstanden bestaan uit aangeplante en lokale bomen en struiken. We streven naar een transparant slagenlandschap met houtwallen met jonge bomen en struiken. Zware bomen met een grote kroon zorgen voor veel waterverdamping, bladval en schaduwwerking. Dit is nadelig voor de beoogde planten en dieren, die hebben direct zonlicht nodig en laagblijvende vegetaties. Er moet dus een cyclus hakhoutbeheer zijn om te voorkomen dat het te veel dichtgroeit. Een streven zou zijn dat 95 procent van de bomen en struiken, niet ouder dan 10 jaar mag zijn. Dat betekent dat je in een cyclus van bijvoorbeeld tweejaar, steeds 20 procent van de houtige beplanting terugzet” besluit Hans Kamerling.

Aan de slag!

Dus na het welkomstwoord en veiligheidsinstructie aan de slag. De mensen lieten al snel zien dat ze uit het juiste hout gesneden zijn. De ene na de andere boom ging om. Ook de jeugd liet zich gelden. Na een korte koffie pauze, het werk moet tenslotte af, werd er hard doorgewerkt. Rond 11.00 uur kwam Johan Niphuis (KNNV) om aan een groepje deskundige uitleg te geven over dit gebied tijdens een rondleiding. Sommigen bleven stug doorwerken. Net na de middag was de klus voltooid. Moe maar voldaan. Met een lunch van dikke snert en een broodje met rookworst werd het geheel afgesloten. Als dank kreeg iedereen een voor deze dag gemaakt uniek klein aandenken. Met een dikke glimlach en een rode blos ging iedereen voldaan naar huis.