Over de meerwaarde van wonen en bomen

Zomaar een bericht in de Week van Twenterand van vorige week, waar je blij van kunt worden. Mijande Wonen gaf een update over de Oale Bouw in Westerhaar-Vriezenveensewijk. Medio juli, nu dus, start de bouw van 48 woningen in fase 1 van het project De Oale Bouw. Was getekend Melanie Maatman van Mijande Wonen en Hein Trebbe van Trebbe Groep B.V. In totaal worden 133 in 3 fases gesloopt en komen daarvoor in de plaats 128 nieuwe eigentijdse sociale huurwoningen. Ook worden nog eens 10 kavels door Mijande Wonen ontwikkeld voor verkoop.

Het levenslied van volkszanger Andre Hazes geldt hierbij: ‘Bloed, zweet en tranen’. Hulde aan de niet versagende noabers, die de taaiheid van de aloude veenarbeiders van vroeger toonden, toen ze dagelijks moesten vechten om een menswaardig bestaan. De armoedige plaggenhutten van toen zijn vervangen door stenen huurwoningen, die ook de eisen van deze tijd moeten voldoen. Complimenten ook aan Mijande Wonen, dat uiteindelijk acht sloeg op ‘de stem van het volk’ en met een aanvaardbaar en breed gedragen nieuwbouwplan kwam.

Het tuinplan in Markgraven in Westerhaar-Vriezenveensewijk past ook bij deze aanpak. Met bewoners werd door Mijande Wonen in gesprek gegaan over het onderhoud van tuinen en achterpaden en kwamen ook andere zaken op tafel, zoals een energiezuinige aanpak. Een huurwoning is één, maar de woon- leefomgeving is ook zeker van belang. En het nodige groen willen we toch allemaal in onze woonwijken. Goed dat de gemeente ook de bomenpopulatie nauwlettend volgt. Dat staat echt onder druk.

Daar deed onlangs expert Joost Rikhof van de gemeente Oldenzaal een boekje over open en de gemeente Twenterand kan daar ook vast over meepraten. Zieke bomen moeten worden gekapt met daarbij een plicht om voor herplanting zorg te dragen. Dat hebben we kunnen zien langs het Zwolsekanaal in Vroomshoop richting Daarle, toen de door ziekte aangetaste populieren werden vervangen en een kilometers lange herplanting met jonge bomen volgde.

Ook elders beleven bomen vaak zware tijden, zoals de beuk. Vaak worden die noodgedwongen omgezaagd, omdat de hardnekkige en nietsontziende zwammen er van binnen een gatenkaas van maken. Daarbij kun je denken aan honingzwammen, echte ‘killers’, maar ook aan houtskoolzwammen en tonderzwammen. Dan is er de dreiging van parasieten, die houtrot veroorzaken, ook in de wortels. De bewatering door de gemeente helpt dan soms niet meer.

Dan speelt daarnaast de klimaatverandering een rol, evenals de waterhuishouding met verdroging, waardoor al verzwakte boomsoorten als de berk en de els niet zelden het loodje leggen door ziekte en schimmelvorming. Daarom: kijk er niet vreemd van op als er met een noodzakelijke vergunning van de gemeente gekapt wordt. Weet ook: bij de herplanting van bepaalde bomen geldt de volkswijsheid ‘Boompje groot, plantertje dood’.

Maar we willen toch als rentmeesters een gezonde moeder aarde doorgeven aan de volgende generaties. Daarom is het bemoedigend dat het Europees Parlement eerder deze maand de Natuurherstelwet heeft aangenomen. Ook goed is het dat het klimaat steeds hoger op de politieke agenda staat. We merken dat er grenzen aan de economische groei zijn, denk aan het stroomnetwerk, dat vol raakt. Ondernemingen balen als een stekker, terwijl particulieren zich niet zelden te buiten gaan aan bovenmatig energieverbruik. Wat het er ook niet eenvoudiger op maakt is dat zonneparken, laadpalen en waterpompen ook een negatieve invloed hebben op het stroomnetwerk. Wie het weet mag het zeggen. Dat wordt nog een interessante campagne op weg naar de verkiezing van de Tweede Kamer.